نبردی شد اغاز بین دو تن

یکی لر دگر رسام پیلتن

رستم:چنانت بکوبم بگرز گران

ک دیگر نیایی به مازندران

لر:تو گوه میخوری رستم نره خر

تو از قدرت لر نداری خبر

کنم من رها بادی از معده ام

که سوزد همه باسن و روده ام

که بویش جهان را دگر گون کند

همه سرکشان را پراز خون کند

رستم:برو خدا شفات بده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: